Wyznania gejszy 2005 - recenzja i analiza

Jedna z najbardziej rozpowszechnionych i zasłużonych adaptacji filmowych książki o tym samym tytule. Produkcja zdobyła 3 Oscary, 2 Złote Globy , 3 BAFTY oraz 1 Grammy oraz 19 innych nominacji. Może niepotrzebnie zaczynam od zasług,ale to naprawdę produkcja o wysokich walorach, która bardzo podwyższyła poprzeczkę swoim następcom ;]

Trochę historii 
Jak wspomniałam film jest adaptacją książki o tym samym tytule, napisaną przez Arthura Goldena. Który jest historykiem sztuki specjalizującym się w sztuce Japonii, którą to studiował na Harvardzie. Przez pewien czas mieszkał i pracował w Tokio, gdzie zawiązał liczne przyjaźnie, które pomogły mu w zebraniu materiałów do tej książki. Która powstała na podstawie kilkunastu rozmów, z jedną z najbardziej rozpoznawalnych gejsz tamtych czasów mineko wasaki, która zastrzegła sobie,że wydanie tej książki musi przypaść na dni kiedy nie będzie jej już na świecie.

Mineko Wasaki

Fabuła

Rok 1929, Japonia. Zubożała mieszkanka wioski rybackiej, dziewięcioletnia Chiyo, zostaje sprzedana do domu gejsz w Gion, dzielnicy Kioto. Naukę przyjmuje poprzez okrutne traktowanie przez właścicieli domu oraz główną gejszę Hatsumomo, w której rodzi się mściwa zazdrość spowodowana oszałamiającą urodą dziewczyny. Chiyo, uratowana przez wroga Hatsumomo, przeradza się w młodą gejszę Sayuri, która ucząc się artystycznych i społecznych umiejętności umożliwia sobie przetrwanie w tym trudnym środowisku. Już jako sławna gejsza Chiyo wchodzi w świat bogactwa, przywilejów i politycznych intryg. Dopiero wybuch wojny na zawsze zmienia Japonię i świat gejsz... 

Muzyka ,kostiumy i zdjęcia
Zdecydowanie do walorów tej produkcji należy niesamowita ścieżka dżwiękowa pod przewodnictwem Johna Willimasa, staranność w dobraniu kimon, całej scenografii oraz przepiekne zdjęcia które stwarzaja kolejną iluzje orientalnego świata kobiet.

Obsada

Jeszcze nigdy nie rozpisywałam się o aktorach pojawiających się na ekranie i nie tworzyłam w tym celu,oddzielnego podtytułu,ale kiedyś trzeba zacząć ;p ?

Sayuri jako maiko (uczennica na gejszę)

mała Sayuri

Dynia, najlepsza przyjaciółka Sayuri

Mameha, nauczycielka Sayuri i jej 'siostra'

Hatsumomo ,największa rywalka Sayuri

Trudna miłość w świecie bez miłości

Film rozpoczyna się od słów :" To historia która nigdy nie powinna być opowiedziana" .Nie bez przyczyny. Świat gejsz, często mylony z prostytucją, pozornie jest szczęśliwy i kolorowy, lecz w rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie to świat wzajemnej rywalizacji, chciwości, dwulicowości, wyrzeczeń, poświęceń i nieopisanego bólu niechcianej egzystencji. 

Nikt ,nie przypuszczał,że do tak okrutnego świata kobiet trafi mała dziewczynka wywodząca się z małej wioski rybackiej w Japonii, jej ojciec sprzedał Sayuri i starszą córkę w zamian za pieniądze które mogły ocali ich bardzo chorą matkę. Dziewczęta, zostały porwane za zgodą ojca i nigdy więcej nie wróciły do domu,a ich rodzice w niedługim czasie odeszli. Dziewczęta, nie dość ,ze zdradzone przez własnych rodziców, zostały rozdzielone i żadna nie wiedziała co stało się z drugą. Nie można opisać, tego co czuła sayuri 9 letnie dziecko które dowiedziało się od zupełnie obcych sobie ludzi,ze została sprzedana jak worek ziemniaków, a ci obcy ludzie będą jej 'rodziną'. 

Dla dziewczynek świat gejsz był niebem,mogły by wreszcie odpocząć, nie wstawać o świcie wysypiać się do południa, popijać sake, ubierać się w najładniejsze i najdroższe kimona i być sławną . Tak naprawdę nie wiedziały o nim nic, będąc w jego wnętrzu. A tuż obok nich była zdradziecka żywicielka domu,która przez swój nienaganny zarobek była szanowana w Okia (domu)  i pomimo więzów krwi z Dynią jej młodszą siostrą traktowała ją jak psa ,również Sayuri w której od pierwszego dnia zobaczyła rywalkę. 

Początkowo dziewczynka wraz z drugą przebywającą tam Dynią, były służkami, podającymi posiłek, wynoszącymi śmieci itd, później z decyzją Mamy (czyli szefowej domu) poszły do szkoły stając się przyszłymi kandydatkami do bycia gejszami. Sayuri swoją szanse zmarnowała przez co przez długie lata była niewolnicą gejsz, choć miała cichą nadzieję,ze kiedyś zostanie gejszą widząc w tym okno by zobaczyć jedyna osobę która wykazała pogodny uśmiech tej małej dziewczynce:

I pewnego dnia do drzwi Okia puka niezapowiedziany gość ,który staje się prawdziwą przyjaciółką i siostrą dla 15 letniej już wtedy Sayuri. Tak naprawdę wtedy dziewczyna zaczyna poznawać kim jest gejsza, zaczęła uczyć się tańca, gry itd. Stając się jedną z najlepszych uczennic pomimo tak krótkiego czasu (kilka miesięcy gdy inne dziewczęta trenowały całe życie by dość do perfekcji). Wkrótce stając się  maiko i pryzmując nowe imię ,wkrótce stając się pełną gejszą, poznając wszystkie uroki i cienie bycia artystką tworząc wyimagowany obraz kolorowego szczęśliwego życia ,pełnego tańca, śpiewu ,gry , przyjaźni i życia w zgodzie z naturą. 

Między czasie obserwujmy pierwszą prawdziwą miłość Sayuri, nieosiągalnego prezesa, który z pewnością nie pamięta małej dziewczynki ze zwichniętą ręką i wielkimi błękitnymi oczami kiedy jest już blisko jak to w melodramatach bywa musiał zniknąć ,obserwujemy pełne gracji Kioto pod wachlarzem kryjącym oblicze wojny, gejszy które porzuciły piękne kimona aby przetrwać, straciły to co było dla nich wszystkim w ramach posiłku i ciepłego koca, nikt nie przypuszczał ,że ten kolorowy świat powróci ,lecz piękne Kioto przemieniło się w miasto którego nikt nie rozumiał ...

Wojna przyprowadziła za sobą amerykańskich żołnierzy którzy postrzegali artystki za zwykłe prostytutki i jednego z takich generałów miały zauroczyć Mameha i Sayuri,lecz jak to w Ameryce bywa wszystko zostało wzięte dosłownie i kolejny melodramat się rozpoczął. 

Kolejny zwrot akcji i dowiadujemy się kto odpowiadał za szczęście Sayurki która mogła uwolnić się od ciążących nad nią długów stając się gejszą. Kto był aniołem i kto znów się nią zaopiekuje ;)

Zakazany owoc - krótka opinia 

Niesamowity film produkcji amerykańskiej, najlepszy jaki dotąd widziałam. To orientalna opowieść o świecie który istniał od wieków,a po raz pierwszy otworzyło się wieczko przez które można było do niego zajrzeć, jak do zaplecza teatralnego, zobaczyć prawdziwe twarze artystów i tym samym ocenić ich grę. Ujrzeć prawdziwe oblicze świata pozornie kolorowego w rzeczywistości okrutnego w którym młode dziewczęta nie zostają gejszami z wyboru ,lecz z przymusu chcąc uniknąć wiecznego przywiązania z osobami które je kupiły i być ich służącą albo być oddana do prostytucji. Lecz kto chciałby o tym pamiętać, a do tego ich zawód służy po to aby stworzyć iluzję idealnego życia ,w którym graja przez całe życie bez miłości,bo gejsze nie mogą kochać tak naprawdę kochała każda, jednak żadna miłość nie wytrzymała ich poświęcenia,aż z czasem  stając się obojętnymi . Tak jak ich 'oprawcy' sprzedający ich jak ziemniaki ,czy to kolejna maska czy prawdziwe oblicze?