To niesamowite ,jakie niezwykłe prace mogą tworzyc wszyscy niezaleznie od ich statusu. Kiedy je zobaczyłam poczułam taka ciepłą pozytywną enrgie bijącą z nich jak słońce, dopiero za chwilę odwrcajac sie okazało sie,ze pochodzą z tej akcji,ale to nie zmieniło moich odczuć. Jak mała diewczynka chodzilam do szkół z oddziałami integracyjnymi, abym poznała ludzi z różnymiprzypadłosciami ,przyjazniłam sie z osobami z porażeniem mózgowym i co mnie bardzo denerwuje porażenie mózgowe to nie psychoza ,ci ludzie są zdrowi na umysle jedynie ich ciała nie zawsze z nimi współpgra w danym momęcie.Byłam w klasie mieszanej jako,że chodziły tam osoby pod jak ja, całkowicie zdrowe jak i z różnymi niedogodnościami. Dlatego te prace mnie również wzruszyly, jako ,że nie raz widialam starania takich osob to piękne,że próuja i ,że chcą to robić.
I moje zdjątko o tytule "po drugiej stronie lustra"
Dzieisjszy dzień,nie co bardziej deszczowy i przygaszony zapowiada się dobrze, planowany sernik czeka na przygotowanie, a ja zastanawiam sie nad kwestią dziejszej społecznosci braku kultury w zwykłych sytuacjach, braku wzajemnego szacunku, ciągłęgo biegu do nieznanego i stałej złosci o wszystko ,zauważam to do dawna,choc nadal tego nei roumiem . Nie chcę być taka za kilka lat, choc juz teraz bięgnę dzień w dzień , staram sie życ wolniej w tak wielkim mieście jest to porównywalne do cudu, który jeszcze nie nadszedł. Patrzę na usmiech obcego mi dziecka, świeże rysunki kreda na chodniku ,gry w klasy przywołują wspomnienia, śpiew ptaków na poblsiekiej gałęzi dębu, swiezy i ciepły powiew wiatru czy prażące słońce to wszystko ,a w tym ja .Nie chcę zapomnieć. Tak po prostu.
great blog I'm a huge Big Bro fan from Norway
OdpowiedzUsuńHere is my site: big brother